‘..Sular çağırıyor beni.
Denizler çağırıyor,
BENİ ÇAĞIRIYOR ETE KEMİĞE BÜRÜNEN TÜM UZAKLIKLAR
Ve denizlerin geçmişte yaşanmış bütün çağları beni çağırıyorlar..’
FERNANDO PESSOA
TANIMAYA BAŞLIYORUM KENDİMİ. BEN YOKUM..
Tanımaya başlıyorum kendimi. Ben yokum.
Olmak istediğimle başkalarının gözündeki ben..
Arasındaki boşluğum ben.
Ya da o boşluğun yarısı , çünkü orada da hayat var..
Sonunda ben oyum işte.
Işığı söndür, kapıyı kapa, son ver koridorda
Terliklerini sürüklemeye.
Rahat bırakın beni odamda tek başıma..
Aşağılık bir yer bu dünya.
(1933)
TANRILARDAN TEK DİLEĞİM
Tanrılardan tek dileğim
Onlardan bir şey istememeyi bağışlamalarıdır bana.
Mutluluk bir yüktür. Talih bir boyunduruk.
İkisi de fazla rahat bir durumun göstergesi.
Ne telaşlı, ne telaşsız, yaşarım ben
Aldırmadan sevinçlere , acılara.
(1931)
BİZ YABANCIYIZ
Lidia , hiçbir şey bilmiyoruz biz. Yabancıyız
Nerede yaşarsak yaşayalım. Her şey yabancı,
Ne de konuşan var dilimizi.
Gel biz kendimiz bir sığınak yaratalım,
Ve el çekelim dünyanın incitmesinden, gürültüsünden.
Aşk daha ne isteyebilir başkalarına kapıyı açmamaktan öte?
Bilinmezlikte açıklanan bir giz gibi,
Kutsal bir sığınak olsun bu bize.
(1932)
BENİ UNUTMALARI
Tek dileğim tanrılardan beni unutmaları.
Ne üzgün ne de hoşnut, özgür olmak,
Bir hiç olan havaya can veren
RÜZGAR GİBİ ÖZGÜR.
Sevgi de , nefret de arar bulur bizi.
İkisi de baskıyla, her biri ayrı ayrı.
Tanrıların hiçbir şey
Bağışlamadıkları kişi özgür olabilir ancak..
(1932)
YİTİRMEK ÜLKELERİ
Yola çıkmak ! Yitirmek ülkeleri !
Bir başkası olmak süresiz,
Yalnız görmek için yaşamaktır
Köksüz bir ruhu olmak !
KİMSEYE AİT OLMAMAK, KENDİME BİLE !
DURMADAN GİTMEK, SONU OLMAYAN
BİR YOKLUĞUN PEŞİNDE
VE ONA ULAŞMA İSTEĞİ İÇİNDE !
BÖYLE YOLA ÇIKMAKTIR YOLCULUK.
AMA BEN AÇIK BİR YOL DÜŞÜNDEN ÖTE,
BİR ŞEYE GEREK DUYMUYORUM YOLCULUĞUMDA.
GERİSİ SADECE GÖK VE TOPRAK.
(1933)
UZAKLIKLAR , ESKİ DENİZLER – FERNANDO PESSOA (Türkçesi : CEVAT ÇAPAN)
CAN YAYINLARI – 2009
(CAN YAYINLARINDA diğer FERNANDO PESSOA kitapları : Huzursuzluğun Kitabı , Anarşist Banker)